آری،  امام کاری بس عظیم کرد. وی باعث شد دنیا از خواب بیدار شود و انسانیت را دوباره به یاد بیاورد. در این موقعیت که عاشورای حسینی بار دیگر د ر ایران زنده شد،  نشان داد حسینی ها هنوز هستند و تا حکومت اﷲ را در سراسر جهان بر قرار نسازند،  به پیکار علیه کفر ادامه می دهند.
آری،  به میدانی قدم نهاده ام که نتیجه ی حضور در آن از قبل از مشخص است و با ایمان کامل پیکار می کنم. چون اگر در این میدان کشته شوم،  به مقام والایی دست  یافته ام و اگر زنده بمانم،  شاهد پیروزی بزرگی که همان پیروزی مسلمین بر کفار است،  خواهم بود.
آروزی من از خداوند،  رساندن طلوع فجر و ظهور امام زمان است.

فلیقاتل فی سبیل اله الذین یبشرون الحیوه الدنیا. و بالاخره و من یقاتل فی سبیل ا.. فیقتل او یغلب فسوف نوتیه اجرا عظیما. (نساء 74 )

ما باید از روح ا... عزیز متشکر باشیم که ما را از غفلت بیرون آوذده و وارد وادی آگاهی و تحریک نموده است. باید متشکر باشیم از او که بر ما منت نهاد و عزت را بر ما ارزانی داشت. او که همچون نوح؛  ناخدای کشتی توحید د ر دریای ظلمت این دوران و همچون ابراهیم بت شکن و همچون عیسی،  دارای رحمت و عطوفت و همچون داوود  دارای خشیت الهی و همچون علی پر صلابت و سازش ناپذیر است و او میزان ماست. و امروز بر ماست که با وفاداری به این شعار که:  تا خون در رگ ماست،  خمینی رهبر ماست. بر اعطای این نعمت ،  خدا را شکر می کنیم و از او قدر شناسی کنیم،  چرا که امروز وجود او امتحانی است برای ما. امروز می شود شناخت که چه کسی مسلم بن عقیل را به دست عبید اﷲ سپرد و چه کسی او را پناه داد. امروز می توان به عین الیقین حبیب بن مظاهر را از آن کس که در زیر پوشش تاریکی شب عاشورا،  حسین را تنها گذاشت،  تشخیص داد و امروز می توان خود را در تمام د وران صدر اسلام حاضر کرد و جواب بسیاری از سوالات را یافت. چرا که انسان بر نفس خود بیناست.
خدایا!  تو خود گواهی که به خا طر شهید بودن و گریز از دنیا به جنگ کفار نمی روم،  بلکه برای ادای وظیفه ی شرعی دفاع از دین مقدس اسلام به جهاد می روم. خدایا!  این بنده ی ضعیف را به خاطر گناهانش مواخذه نفرما و این نوکری را در این راه خودت قبول کن.

چه خوب است که ما هم از این آیه ی شریفه استفاده نموده؛  همگام و استوار به پیش برویم که راه دوستی و عدالت در این آیه است. ما اگر مسلمان هستیم و واقعاً پیر و خط ولایت فقیه و راه حسین،  باید همه چیزمان درست باشد. طوری نباشیم که قرآن           می فرماید:
یا ایها الذین آمنو لم تقولون تغفلون.
ای گروه مومنان چرا حرفی می زنید که بدان عمل نمی کنید. امید وارم که شما ها این طور نباشید.
خوردن و خوابید نم در خانه هیچ کاری را از پیش نمی برد و انسان باید عاقبت و آینده اش را در نظر بگیرد. مگر شاهد نبودید که نامردان از خدا بی خبر با دختران و خواهران ما چه کردند و برادران ما را به شهادت رسانیدند؟  آیا من که جوانی بیست ساله ام،  باید بنشینم و گوش کنم که دشمن چه کارهایی انجام می دهد؟  هر گز،  هر گز وجدان من اجازه ی چنین کاری را به من نمی د هد.
از همه ی خواهران و برادران نهبندانی که مرا تا حجله گناهم،  حجله ای که سالها و     ماه ها و روز ها،  چشم انتظارش بودم؛  همراهی کردند؛  ممنون و متشکرم... با لاخره همه ی ما یک روز باید این دنیای فانی را ترک گوییم و چه بهتر که راه خوب را انتخاب نماییم و با نیتی مخلصانه و عاشقانه به دیدار خدا برویم.
والسلام

بسم رب الشهداء و صدیقین
حمد و سپاس خداوند ی را که همه ی گویندگان از مدح و ثنای او عاجزند و شما رشگران و حسابگران از شمارش نعمت های او درمانده اند و سپاس او را که به سبب خلقت و آفرینشی که فرمود،  به خلایق آشکار شده است و به حجت و برهان خویش د ر دل های آن ها ظاهر و نمایان است و سلام بر ملائک خدا که همیشه در رکوع و سجودند و امین وحی و نگهبانان بندگان و دربان بهشتیان او هستند و سلام بر پیامبران و ائمه ی معصومین...
پدر و مادر مهربانم!  اینک خدای سبحان،  مرگ مرا شهادت قرار داد و این توفیق را پیدا کردم تا د ر دجله و فرات وضو سازم و از پلی که به سرخی خون و به گرمی ایثار است،  بگذ رم و به تربت پاکم مولایم،  حسین،  نزدیک شوم و شهادت را بر اسارت ترجیح دهم. مرا ببخشید و حلالم کنید...