غرور ملی یک ملتی چه می‌شده است. آنچه که مسلم است سلطه بر این کشور بوده است و همه حرکت ها‌ مانند میرزا‌کوچک‌خان، امیرکبیر، دلیران تنگستان ... هر کدام در مقاطع مختلف بوده است همه اینها به خاطر این بوده است که اینها از این وابستگی‌ها رنج می‌بردند. و همه در یک راستا بوده است. فقط با تفاوت‌های زمانی.

من این توضیحات مختصر را دادم به خاطر اینکه جوان‌های امروز ممکن است کاستی‌ها و ضعف‌های برخی ما روحانیون و برخوردهای برخی نیروهای امنیتی و... را ببینند و فکر کنند، می‌گویم قدر اینها را بدانید، خیر، مسلماً در عمل کردن، ضعف‌هایی به‌وجود می‌آید. من همیشه از همان دهه اول انقلاب به برخوردهای شدید و تهدید‌آمیز معترض بودم اما اساس نظام و انقلاب و اساس جمهوری‌اسلامی و استقلال مهم است اما در خلالش در یک شهر، در یک کار تجاری و یا در یک خانه‌ای هم ممکن است اساس خوب باشد اما ضعف‌هایی در گوشه و کنار نمایان شود که با انتقاد آنها را باید رفع کرد. همیشه من انسانی بودم که حالت معترض دوستانه را چه زمانی که کاملاً داخل حکومت بودم و چه بعد از آن داشته‌ام و البته در هر حال دفاع هم از نظام می کرده ام.

بنابراین آنچه که من به نسل امروز می‌گویم قدرش را بدانید اصل نظام و اصل انقلاب، اصل جمهوری‌اسلامی و اصل استقلال است که برایمان بسیار مهم است.

نکته دومی که می‌خواهم به جوان‌ها بگویم این است که حتماً همه ما باید نسبت به یک‌ سری مسایل تعصب داشته باشیم. مثلا پیرمردها یکسری تعصبات نسبت به خودشان دارند یا زن‌ها تعصباتی براساس جنسیت دارند، جوان‌ها هم باید نسبت به همه چیز تعصب داشته باشند و قدرشناسی کنند، به نسل جوان گذشته هم باید تعصب داشته باشند. وقتی ماها را می‌بینند یادشان بیفید که اولاً ما هم یک روزی مثل آنها جوان بودیم ، ثانیا این حوادث عظیم به دست ماها انجام شده است یعنی واقعاً نقش مهم و تعیین کننده را نسل جوان داشته است. اگر چه پیرمردها و میان‌سال‌ها هم در انقلاب و جنگ بوده‌اند اما گردانندگان اصلی این جوان‌ها بوده‌اند.

ببینید نسل جوان در خرداد 42 چه نقشی ایفا کرد و چگونه بود. در طول مبارزه مراجعه کنید به شکنجه‌ها و زندان‌ها، آمار زندانیان را بگیرید می‌بینید که ترکیب اصلی جمعیت زندان‌ها همین جوان‌ها بودند. یکسر‌ی بودند در زندان‌ها که حتی سن قانونی نداشتند. می‌خواهم بگویم که در راهپیمایی‌ها، اداره جلسات، کمک و تعاون با مردم؛ پست‌های خیابان‌ها، حفظ ناموس مردم، در جهاد سازندگی، در سپاه در همه این عرصه ها جوان ها جلودار بودند. من 13 سال مسئول بنیاد شهید بودم از اول انقلاب تا سال 71، نیروی عظیمی که در جنگ نقش داشت و شهید شد نیروهای جوان، بودند ما بیش از 36 هزار شهید دانش‌آموز داریم بیش از 5هزار شهید دانشجو داریم، حدود 14 هزار کارگر، 5هزار نفر از روحانیون جوان به شهادت رسیدند یعنی بیش از 80 درصد شهدای ما از نسل جوان بودند، و حتی در دوران سازندگی یا در صحنه‌های مختلف دفاع از دین و تمامیت ارضی را نسل جوان به عهده داشتند و در بوجود آمدن انقلاب هم نسل جوان بیشترین نقش را داشتند.

این تعصب خاص را جوان‌ها نسبت به نسل گذشته داشته باشند. البته من تعصب درست و صحیح را می‌گویم. البته این نکته را من باز باید به خودمان بگویم به مسئولین که امام هم بر روی این تأکید داشتند که روحیه جوان، روحیه نقد است و در کنار آن نقد و نشاط روحیه پرخاشگری هم هست و طبیعی است که جوان از یک تجربه کافی هم برخوردار نیست. امام در یکی از فرازهای سخنانش نسبت به جوان‌ها می‌گویند نه اینکه اگر نقد کردند تحمل کنید حتی اگر نقدی که می‌دانید درست هم نیست اما نقد کینه توزانه و عناد هم نیست، باید تحمل کنید و با آغوش باز استقبال کنید .

دوم اینکه جوان غرور هم دارد. به قول برخی نویسندگان که می‌گویند انسان چند مرحله در زندگیش دارد. یک مرحله مانند کوهنوردی است که از کوه بالا می‌رود. مرحله دوم پایین آمدن کوهنورد از کوه است و می‌گویند بهترین مرحله دوران جوانی است که از کوه بالا رفته و در قله کوه ایستاده است و همه دشت را زیر پایش می‌بینید و وقتی پایین می‌آید به تدریج افق دیدش کمتر می‌شود. بنابراین جوان یک مقدار حالت غرور را دارد. بنابراین باید به مسئولین و روحانیون این را یاد‌آوری کنیم که با جوان هیچ‌گاه به امر و نهی صحبت نکنید حالت دستوری با او نداشته باشید. سعی کنیم با مذاکره و گفتگو با جوان ها برخورد کنیم و می‌بینیم آنهایی که با حفظ حرمت و با گفتگو با جوان‌ها برخورد کرده‌اند اثر بیشتری گذاشته‌اند. حتی روحانیونی که با اخلاق خوش با جوان‌ها برخورد می‌کنند مسجد و حسینیه و محل کارشان مملو از جمعیت و جوان‌هاست.

پس توصیه من به مسئولین، پدر و مادرها و بزرگترها این است که بردباری و تحمل و نگه داشتن حرمت جوان و شنیدن حرف‌های آنها اصولی است که باید در ارتباط با جوان‌ها رعایت کرد.

جوان‌ها هم حق‌شناسی و قدردانی و وفاداری و سپاس از نسل جوان گذشته را نباید فراموش کنند.

و این نکته را بگویم که سال 42 که به امام می‌گویند انقلابیون را سرکوب کردند امام می‌گویند خیر، یاران من هم اکنون در گهواره‌ها و در آغوش مادران هستند. واقعیت هم همین بود که آن بچه‌ها بزرگ شدند و در انقلاب و در دفاع مقدس نقش آفریدند.

البته ضعف‌هایی هم هست باید سعی کنیم ضعف‌ها را از بین ببریم نه اینکه توجیه کنیم اما اساس انقلاب و عزت و سربلندی نظام باید حفظ شود و از آن حمایت کنیم.

ادامه دارد...

منبع:سایت تبیان