تیمور بختیار نه تنها بی محابا به بیت‌المال دست می‌گشود، بلکه به ناموس مردم هم تعدی می‌کرد!

افسران و مدیران و مقامات دولتی و رجال اجتماعی و افرادی را که دارای همسران و دختران زیبا بودند، به مجالس شب‌نشینی خود دعوت می‌کرد و در این مراسم می‌کوشید زن و بچه مردم را از دست آنها در بیاورد. بعضی از مقامات خوش‌غیرت (!) هم به خاطر آن که خود را به رئیس ساواک نزدیک کنند و از این نزدیکی طرفی ببندند، شخصا همسر یا دختر خود را واسطه امر خیر قرار می‌‌دادند!

یکی از این اشخاص مدیر «روزنامه آرام» بود. مدیر روزنامه آرام، سرهنگ بازنشسته ارتش بود و ضمن انتشار روزنامه، به زد و بند و کار و کاسبی از هر نوع ممکن سرگرم بود. او زن جوانی گرفته بود به نام قدرت (!)

«یمنی» که به واسطه نام روزنامه‌اش به «آرام» معروف بود، عکس‌های تیمور بختیار را گاه و بیگاه در روزنامه‌اش چاپ می‌کرد و زیر آن هم می‌نوشت: «نخست وزیر ایران!»

او بابت تبلیغاتی که برای بختیار می‌کرد از او پول می‌گرفت و واسطه گرفتن این پول‌ها همسرش- قدرت- بود.

ارتباط آرام (یمنی) با بختیار به واسطه همسر و منشی‌اش- قدرت- آنقدر ادامه یافت که تیمور بختیار از همسر مدیر روزنامه آرام صاحب دو فرزند شد!

بختیار موقع فرار از ایران، همسر مدیر روزنامه آرام را هم با خود برد!

(م 7/ ص 532- 533)

منبع:سایت تبیان

منبع: تاریخ پهلوی- ج 13